11.24.2008

ကြ်န္မဖတ္ဖို ့..

ဒီေလာကမွာ “ကိုယ္” (myself) ဆိုတာ တစ္ဦးတည္းပဲရွိတယ္။ ကိုယ္နဲ႔တူတဲ့လူ ေနာက္ထပ္ လုံးဝမရွိႏိုင္ဘူး။ “ကိုယ္” မွာ ကိုယ္ခ်င္းစာ ၾကင္နာတတ္တဲ့ မ်က္လံုးတစ္စံုရွိတယ္။ ခ်စ္ျခင္း၊ သနားျခင္းေတြနဲ႔ ခုန္လႈပ္ေနတဲ့ ႏွလံုးသားတစ္စံုရွိတယ္။ “ကိုယ္”ဟာ ရိုေသေလးစား ခံထိုက္သူျဖစ္တယ္။ အခ်စ္ခံထိုက္သူျဖစ္တယ္။ ဒါေတြဟာ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ယံုၾကည္ျခင္းရဲ႕ ရလဒ္ေတြျဖစ္တယ္။ ယံုၾကည္မႈက လူေတြရဲ႕ အကဲ့ရဲ႕၊ အႏွိမ္ခံတာကို လွ်စ္လွ်ဴရွဴထားေပးတယ္။

ကိုယ့္ေဘးကလူေတြ ကိုယ္ကို ခ်စ္ျခင္းေတြ ေပးစြမ္းမရွိတဲ့့အခါ၊ ကိုယ့္ကို ေပြ႔ဖက္ဖို႔ အားအင္ေတြ မရွိတဲ့အခါ သူတို႔ကို ကိုယ္ခ်င္းစာ နားလည္ခြင့္လြတ္ေပးလိုက္ပါ။ သူတို႔မွာ လူေတြကိုခ်စ္ဖို႔၊ သူတို႔ကိုယ္သူတို႔ခ်စ္ဖို႔ အခ်စ္ေတြ ပါမလာခဲ့လို႔ပါပဲ။

ရိုးသားမႈ၊ ရိုေသေလးစားမႈ၊ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာေတြကို ကိုယ္ကေပးဆပ္ေနလွ်က္နဲ႔ လူေတြရဲ႕ ေလွာင္ေျပာင္မႈ၊ ကဲ့ရဲ႕ဆဲဆိုမႈ၊ အျပစ္ပံုခ်မႈေတြ သင္ ခံေနရေသးတယ္ဆိုရင္ သင္မေကာင္းလို႔ မဟုတ္ပါဘူး။ သင့္ရဲ႕ေပးဆပ္မႈေတြကို အဲဒီလူေတြ လက္ခံႏိုင္တဲ့ အဆင့္မရွိေသးလို႔ပါ။

တကယ္လို႔ သင့္ခႏၶာသင့္ဝိညာဥ္ေတြ ညႇိဳးႏြမ္းခဲ့ရင္ နားႏွစ္ဖက္ကို ပိတ္ထားလိုက္ပါ။ တစ္ျခားလူရဲ႕ ထိခိုက္နာက်င္ေစမယ့္ စကားေတြနဲ႔ ကိုယ့္ႏွလံုးသားကို အျပည့္ မျဖည့္လိုက္ပါနဲ႔။ ေနရာလပ္တစ္ခု ခ်န္ထားျပီး ယံုၾကည္မႈေတြ ျဖည့္ေပးပါ။

ရင္ထဲက လာတဲ့ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာ အစစ္အမွန္က အဖိုးမျဖတ္ႏိုင္ပါဘူး။
စစ္မွန္တဲ႔ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာအတြက္ အေၾကာင္းတရား မလိုပါဘူး။
ယံုၾကည္မႈကုိ လက္ကိုင္ထားရင္ .... လူတိုင္းက အခ်စ္ခံထိုက္သူေတြျဖစ္တယ္။

ႏိုင္းႏိုင္းစေန

ကာရံမဲ့ကဗ်ာ.....


အသဲကြဲသံေတြ
မၾကားတစ္ခ်က္
ၾကားတစ္ခ်က္....

ရွိဳက္ငိုသံေတြ
မၾကားတစ္ခ်က္
ၾကားတစ္ခ်က္....

သစၥာမဲ့မႈေတြ
ျမင္ရ တစ္ခ်က္
မျမင္ရ တစ္ခ်က္...

11.04.2008

တခါတေလ



တခါတေလ..
ငါေပ်ာ္ပါတယ္ မင္းဆီကအၾကင္နာေငြ ့ေငြ ့ေလးေတြရတယ္လို ့
ခံစားမိတိုင္းေပါ့..
တခါတေလ...
ငါငိုခ်င္တယ္ မင္းဆီက ဂရုမစိုက္ေတာ့တဲ့အၿပဳအမူေတြ
ငါကိုယ္တိုင္ ခံစား သိရွိလာတဲ့အခါ တိုင္းေပါ့..