ေပါ့ေပါ့ပါးပါးၿပံဳး(၂)

ဒီ Post ေလးကေတာ့သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ဆီကရတဲ့ email ကိုနဲနဲေလး Edit လုပ္ၿပီး Post အေနနဲ ့တင္ထားတာပါ...

အိုဘယ့္ မိန္းမ
႐ုပ္အဆင္းလွရင္ အခ်က္အျပဳတ္မကြ်မ္း၊ ခ်က္တာျပဳတ္တာ ကြ်မ္းက်င္ေတာ့ မႏူးညံ့ျပန္၊ ႏူးညံ့ႏြဲ႔ေႏွာင္းေတာ့ ကိုယ္ပိုင္အေတြးအေခၚက
မရွိ၊ ကိုယ္ပိုင္အေတြးရွိတာက်ေတာ့ ေယာက္်ားဆန္၊ မိန္းမပီပီေနေတာ့ အသံုးအျဖဳန္းကႀကီး၊ ေခြ်တာစုေဆာင္း တတ္တာက်ေတာ့
ေခတ္ေရစီးကို လိုက္မမွီ၊ ေခတ္မွီတာက်ေတာ့ စိတ္မခ်ရ၊ စိတ္ခ်ရတာက်ေတာ့ ဘယ္လိုမွ ၾကည့္လို႔မလွျပန္။
အိုဘယ့္ ေယာက္်ား
အရည္အခ်င္းရွိရင္ ႐ုပ္ဆိုးမယ္၊ ႐ုပ္ေခ်ာရင္ ေငြမရွာတတ္ဘူး၊ ပိုက္ဆံရွာတတ္ရင္ အိမ္ေထာင္ေရးကို အေလးမထားျပန္ဘူး၊
အိမ္ေထာင္ေရးပိုင္းမွာ ဖိစီးျပန္ရင္ တျခားကိစၥမွာ မျဖစ္ထြန္းဘူး၊ အရာရာ ျဖစ္ထြန္းေအာင္ျမင္တယ္ ဆိုတဲ့လူမ်ဳိးက်ေတာ့
အႏုအရြေလးေတြနဲ႔ ႐ုိမက္တစ္မဆန္တတ္ျပန္ဘူး၊ အီစီကလီကြ်မ္းက်င္ၿပီး ႐ုိမက္တစ္ဆန္တတ္ျပန္ေတာ့ စိတ္ခ်အားကိုးလို႔ရဘူး၊
အားကိုးရတဲ့ လူမ်ဴိးက်ေတာ့ ခိုင္းစားလို႔ရ႐ုံကလြဲၿပီး ဘိုသီပတ္သီနဲ႔ အေပအေတတစ္ေယာက္လိုေနမယ္။
ပါးနပ္တဲ့ေယာက်္ားနဲ႔ ဥာဏ္ရွိတဲ့မိန္းမေတြ႔ရင္ ႐ုိမက္တစ္ဆန္တဲ့ အခ်စ္မ်ဳိး ျဖစ္လာႏိုင္တယ္။ ပါးနပ္တဲ့ေယာက္်ားနဲ႔ အူတူတူမိန္းမနဲ႔ဆိုရင္
တိတ္တိတ္ပုန္းအခ်စ္ေတြ ျဖစ္လာႏိုင္တယ္။ ဥာဏ္ရွိတဲ့မိန္းမနဲ႔ တံုးအတဲ့ေယာက္်ားေတြ႔ရင္ေတာ့ အိမ္ေထာင္ျပဳသြားႏိုင္မယ္။
ေယာက်္ားေရာ မိန္းမပါ ငထံုငအေတြ ဆိုရင္ေတာ့ ကိုယ္ဝန္ရသာြ းႏုိင္ပါတယ္ တဲ့၊ ဘာေျပာရမလဲ မသိေတာ့ဘူးရယ္။
--
မိန္းမေတြဟာ အနာဂတ္အတြက္စိတ္ပူၾကတာ ေယာက်္ားရသြားတဲ့အထိပဲ။
ေယာက်္ားေတြက်ေတာ့ မိန္းမ မရမခ်င္း အနာဂတ္ဆိုတာကို ေခါင္းထဲမထည့္ၾကဘူး။
ေအာင္ျမင္တဲ့ေယာက္်ားဆိုတာ သူ႔မိန္းမသံုးျဖဳန္းတာထက္ ပိုရွာႏုငိ ္တဲ့လူကိုေခၚတာ။
ေအာင္ျမင္တဲ့မိန္းမက်ေတာ့ အဲသလိုေယာက္်ားမ်ဳိးရွာႏိုင္သူကို ေခၚတာတဲ့။
( လူရွိန္ေအာင္ ေအာက္မွာ Eng လုိေလးပါ ထပ္ထည့္ေပးလိုက္တယ္)
ROMANCE MATHEMATICS
Smart Man + Smart Woman = Romance
Smart Man + Dumb Woman = Affair
Dumb Man + Smart Woman = Marriage
Dumb Man + Dumb Woman = Pregnancy
GENERAL EQUATIONS & STATISTICS
A woman worries about the future until she gets a husband.
A man never worries about the future until he gets a wife.
A successful man is one who makes more money than his wife can spend.
A successful woman is one who can find such a man.
ကြာျခားခ်က္...
ဆင္းရဲသားေတြ ဝက္ေမြးတယ္၊ လူကံုထံေတြက်ေတာ့ ေခြးေမြးတယ္။ ဆင္းရဲသားေတြ အိမ္မွာဟင္းသီးဟင္းရြက္စားတယ္၊ လူကံုထံေတြ
ဟိုတယ္တက္ၿပီး ဟင္းသီးဟင္းရြက္စားတယ္။ ဆင္းရဲသားေတြ လမ္းေပၚမွာစက္ဘီးစီးတယ္၊ လူကုထံံေတြ ဧည့္ခန္းထဲမွာ
စက္ဘီးစီးတယ္။ ဆင္းရဲတုန္း မဂၤလာေဆာင္ခ်င္တယ္၊ ခ်မ္းသာေတာ့ လင္မယားေတြ ကြဲခ်င္တယ္။ ဆင္းရဲတုန္း မယားက secretary
တာဝန္တြဲယူရတယ္၊ ခ်မ္းသာေတာ့ secretary က မယားတာဝန္ တြဲယူရတယ္။ ဆင္းရဲတုန္း ခ်မ္းသာခ်င္ေယာင္ေဆာင္တယ္၊
ခ်မ္းသာေတာ့ ဆင္းရဲခ်င္ေယာင္ေဆာင္တယ္။
ဒီေခတ္ႀကီးမွာ...ဆင္းရဲသားေတြ အသားစားတယ္၊ လူကံုထံေတြပုစြန္စားတယ္၊ ပါတီေခါင္းေဆာင္ေတြက်ေတာ့
အလကားရတာမွန္သမွ်စားတယ္။ ေယာက်္ားေတြျမင့္ခ်င္တယ္၊ မိန္းမေတြပိန္ခ်င္တယ္။ ေခြးေတြ အကၤ်ီဝတ္ကုန္ၿပီး လူေတြက်ေတာ့
ကိုယ္ေပၚကအသားေတြ ေပၚႏိုင္သေလာက္ ေဖာ္ၾကခြ်တ္ၾကတယ္။
{ ဖတ္ဖူးသမွ် စာေတြ ေမးလ္ေတြထဲကေန…ေရွ ႔ေနာက္ျပန္လဲႊ ..ဟိုေရႊ ႔ဒီေရႊ ႔ စီခ်င္သလိုစီကာ…ေကာက္ႏုတ္ျပီး ျပန္ေဖာ္ျပတယ္…}
( ဘာရယ္ဟုတ္ဘူး…အပ်င္းေျပေလးပါ..)

အပိုင္းအစ(၂)

နင္ဟာ...ဘာ့အတြက္နဲ ့မ်ားငါ့ကိုေရြးခ်ယ္ခဲ့တာလဲ?
နင္ဟာ...ဘာ့ေၾကာင့္မ်ားငါ့ကိုတစ္ခ်ိန္လံုးညာေနခဲ့တာလဲ?
နင္ဟာ...ဘာ့ေၾကာင့္မို ့ ငါ့ကို အၿမဲငိုေနရေအာင္လုပ္ေနရတာလဲ?
နင္ဟာ...ဘယ္သူနဲ ့မွဖုန္းမေၿပာဘူးေၿပာတယ္..ၿပီးေတာ့ငါကလြဲရင္အားလံုးနဲ ့ဖုန္းေၿပာတယ္..
နင္ဟာ...အၿမဲငါမၾကိဳက္တာေတြကိုေရြးၿပီးလုပ္တယ္.ၿပီးေတာ့ငါ့ကိုအၿမဲအၿပစ္ရွာေသးတယ္..
နင္ဟာ...တစ္ေန ့မွာငါ့ထက္ပိုၿပီးအဆင္ေၿပတဲ့သူေတြ ့ခဲ့ရင္..ငါ့ကိုၿပတ္သားစြာနဲ ့ထားရစ္ခဲ့မွာပဲ..
အဲ့ဒါေၾကာင့္
နင္ဟာ...အစထဲကဘာေၾကာင့္မ်ားငါ့ကိုေရြးခ်ယ္ခဲ့တာလဲလို ့ေမးခဲ့တာေပါ့...
..............
...........
ငါဟာ...နင့္ကိုအရူးအမူးၿဖစ္ခဲ့တယ္..
ငါဟာ...နင့္ကိုအရာအားလံုးေပးဆပ္ၿပီးခ်စ္ခဲ့တယ္..
ငါဟာ...နင္တစ္ေယာက္တည္းကိုပဲခ်စ္ခဲ့တယ္..ဒါေပမဲ့နင္ကေတာ့..ငါကလြဲရင္အားလံုးကိုခ်စ္တယ္..
ငါဟာ...နငိနဲ ့ေ၀းရမွာကိုေသရမွာထက္ေၾကာက္ခဲ့တယ္..နင္ကေတာ့ငါ့အနားမွာေနရမွာကိုေၾကာက္ေနတယ္..
ငါဟာ...ေအးေအးခ်မ္းခ်မ္းေနခ်င္တယ္..နင္ကေတာ့သိပ္ၿပီးထင္ေပၚေက်ာ္ၾကားလူသိမ်ားခ်င္တယ္(အထူးသၿဖင့္မိန္းကေလးေတြၾကားထဲမွာေပါ့)
ငါဟာ...နင္နဲ ့ေအးအတူပူအမွ်ဘ၀တစ္ခုတည္ေဆာက္ခ်င္တယ္..နင္ကေတာ့အရာရာအေပၚေပါ့ပ်က္ပ်က္ေတြးၿပီးစိတ္ကူးယဥ္ဘ၀ထဲေပ်ာ္ေနတယ္(ငါမဟုတ္တဲ့သူေတြနဲ ့ေပါ့)
ငါဟာ...နင့္ေၾကာင့္အၿမဲငိုေနခဲ့ရတယ္..နင္ကေတာ့ငါငိုေနတာကိုၾကည့္ၿပီးရွံုခ်ၿပစ္တင္ေနခဲ့တယ္....
ငါဟာ...နင့္ဆီကအၾကင္နာလိုခ်င္တယ္..နင္ကေတာ့ငါကလြဲရင္အားလံုးကိုၾကင္နာတယ္...ငါကိုေတာ့ဘာ့ေၾကာင့္မ်ားနာၾကင္ေစတာလဲ..ဒါေတာင္မွအခုထိ..
ငါဟာ...နင့္ကိုခ်စ္မိလို ့ေနာင္တမရခ်င္ေသးဘူး...နင္နဲ ့ေ၀းရင္ငါအသက္ဆက္ရွင္ႏိုင္ပါ့မလား..
တစ္ကယ္ေတာ့ဒီဇာတ္လမ္းကိုငါအရင္စခဲ့တာမဟုတ္ခဲ့ဘူး..
နင့္ကိုယံုမိတာငါ့ရဲ ့ပထမအမွား...

နင့္ကိုခ်စ္မိတာငါ့ရဲ ့ဒုတိယအမွား...
ဆက္ၿပီးခ်စ္ေနေသးတာ...ဆက္ၿပီးမွား...
မွားၿပီးရင္..မွား..မွား...မွား...
..............
.........
.......
ရင္ထဲမွာဟာေနတယ္...ဆုေတာင္းတိုင္းၿပည့္မယ္ဆိုရင္...
ငါဆုတစ္ခုေတာင္းခ်င္တယ္...
ဘ၀ဆက္တိုင္းကိုယ္ကခ်စ္ရတဲ့သူမၿဖစ္ရပါေစနဲ ့...
သူခ်စ္ကိုသာငါလိုတယ္...
အဲ့ဒီအခါ..ငါ့ကိုသိပ္ခ်စ္တဲ့သူကိုငါ့အသက္ေပးၿပီးၿပန္ခ်စ္မယ္လို ့သစၥာဆိုတယ္...
အခုေတာ့...
နာက်င္ေၾကကြဲေနတဲ့ႏွလံုးသားတစ္စံုနဲ ့..
ငါၿပံဳးႏုိင္ေအာင္ၾကိဳးစားေနတယ္...........

ခ်စ္မိလို ့အၿပစ္ရွိတာလား..အၿပစ္ရွိလို ့ခ်စ္မိတာလား

ဒီ...ဒီ...ဒီ...ဒီ
အမွတ္မထင္အိမ္တံခါး၀ကလူေခၚ Bell အသံေၾကာင့္ကမန္းကတန္းအိမ္ေပါက္၀ကိုေၿပးထြက္သြားလိုက္မိတယ္..
"You Got a Registered mail,miss"
"Ok then do i need to sign?"Here ,you need to sign ,miss"
"Ok,thanks"
"Have a nice day,miss"
"you too"
sign ထိုးၿပီးယူလိုက္ရတာစာအိတ္တစ္အိတ္ပါ..postcard တစ္ခုလား..Invitation Letter တစ္ခုလား..ကြ်န္မေတြေ၀ေနတုန္း..
စာအိတ္ေနာက္ေက်ာကေပးပို ့သူေနရာကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့..."ၿဖိဳးျမင့္မိုရ္"...
ကြ်န္မအလြန္တရာမွလဲအ့ံၾသသြားတယ္..စာကိုကမန္းကတန္းဖြင့္ေဖာက္လိုက္ေတာ့..အထဲမွာစာတစ္ေစာင္မဟုတ္ပါ...ဖိတ္စာတစ္ေစာင္..
မဂၤလာေဆာင္ဖိတ္စာတစ္ခု..."ေမာင္ၿဖိဳးျမင့္မိုရ္ နွင့္ မ သရ၀ဏ္ တို ့ဧ။္ မဂၤလာဧည့္ခံပြဲဖိတ္ၾကားလႊာ.."
ဖိတ္စာေပၚမွာတပ္ထားတဲ့နာမည္..ကြ်န္မနာမည္......ေႏြဦးေမ....ကို ့ရဲ ့လက္ေရး၀ိုင္း၀ိုင္းေလးေတြ...ရုတ္တရက္..ကြ်န္မမိုက္ကနဲၿဖစ္သြားတယ္...ဖိတ္စာတစ္ေစာင္နဲ ့ဧည့္ခန္းထဲမွာငိုင္ေနတဲ့ကြ်န္မကို.."ေႏြဘာေတြၿဖစ္ေနတာလဲ?"
ေနာက္လွည့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ကြ်န္မ Cousin ဆုေ၀.."နင္ငိုလည္းငိုထားတယ္"
"ဘာေတြၿဖစ္ေနတာလဲ""ငါ့ကိုေၿပာၿပစမ္းပါေႏြ"
သူမေမးခြန္းေတြကိုၿပန္ေၿဖဖို ့ကြ်န္မမွာခြန္အားေတြမရွိေတာ့ပါ...ကြ်န္မငိုခ်င္တာပဲသိေတာ့တယ္..ကြ်န္မတကယ္ပဲကို ့ကိုဆံုးရွုံးရေတာ့မွာေပါ့..ကြ်န္မအိမ္မက္မက္ေနတာလား?ကိုနဲ ့ေ၀းသြားကတည္းကကို ့ဆီကကြ်န္မေစာင့္ေမွ်ာ္ေနခဲ့တာကို ့ကိုလက္လႊတ္ဆံုးရွုံးဖို ့ဆိုတဲ့အရာတစ္ခုမ်ားၿဖစ္သြားလား?
"ေႏြ..ငါေတာင္းပန္ပါတယ္..ငါ့ကိုခြင့္လႊတ္ေပးပါ..မင္းရင္ထဲကေနငါ့ကိုထုတ္ပစ္လိုက္စမ္းပါ"
"ငါဟာမင္းအခ်စ္နဲ ့မတန္တဲ့ေကာင္ပါ..မင္းငါ့ကိုမုန္းပစ္လိုက္စမ္းပါ"
"မမုန္းဘူးကို..ေႏြကိုကို ့ခ်စ္ခဲ့တာမုန္းၿပစ္ခဲ့ဖို ့မွမဟုတ္တာ"
"ေႏြကို ့ကိုၿပန္လက္ခံခဲ့တယ္ဆိုတာလည္းေႏြ ့စိတ္ထဲမွာကိုရွိေနေသးလို ့...ၿပီးေတာ့ ေႏြကို ့ကိုအရမ္းခ်စ္လို ့ပဲကို"
"သြားစမ္းပါကြာ..အခုမွ..ခ်စ္တာေတြ..ေမတၱာေတြေၿပာမေနနဲ ့ေတာ့..အဓိကကငါမင္းကိုစိတ္ကုန္သြားတာပဲ"
"ငါေတာင္းဆိုတယ္..ေက်းဇူးၿပဳၿပီးငါ ့ကိုေမ့ၿပစ္လိုက္ပါေတာ့"
အဲ့ဒါေႏြသိပ္ခ်စ္ခဲ့ရတဲ့ ၿဖိဳးျမင့္မိုရ္ ရဲ ့ေႏြကိုေၿပာခဲ့တဲ့ေနာက္ဆံုးစကားေတြပါပဲ..ကိုကြ်န္မကိုအဲ့ဒီစကားေတြေၿပာၿပီးတဲ့ေနာက္ပိုင္းphoneလည္းမဆက္ေတာ့ဘူး..ပို ့ေနက် sms ေတြလည္းေရာက္မလာေတာ့ဘူး..ကြ်န္မ phone ဆက္ရင္လည္း Voice MailBox ထဲပဲေရာက္ေရာက္သြားတယ္..phone သံေတြ message သံေတြ ေစာင့္ေမွ်ာ္ရင္းမိုးလင္းခဲ့ရတဲ့ညေတြဟာေရတြက္လို ့မရေလာက္ေအာင္ပါဘဲ..ကြ်န္မခံစားခဲ့ရတဲ့ညေတြအတြက္ေနာက္ဆံုးကြ်န္မရလိုက္တဲ့ရလာဒ္တစ္ခုကဖိတ္စာတစ္ေစာင္တဲ့လား ကို....
မွတ္ခ်က္။ ။ကြ်န္မစာေရးၾကည့္တာပါ...ရင္ထဲကခံစားခ်က္အစစ္ေတြေရာ...စိတ္ကူးယဥ္ထားတာေတြပါေပါင္းၿပီးၾကိဳးစားၾကည့္ထားတာပါ...ေ၀ဖန္အၾကံၿပဳႏိုင္ပါတယ္....